ÇOCUKLUK KAHRAMANIM / SORU 4

     Çocukken ( ve sanırım şimdi de aynı ) kendime bir kahraman seçmekten çok, orada yaşamak, ortamlarında olmak istediğim yerler, kişiler vardı. Bunlardan ilki Şirinle Köyüydü. Yere tebeşirle çizdiğim mantar evlerde ben de şirin olurdum. Günlük  rutin şirinlemeler, ormanda çilek toplama, şirin baba ile iksir yapma, Gargamelden kaçmak vs. İzlediğim filmler çok etkilerdi beni, kovboy filmlerinde atımın üzerinde dörtnala gittiğimi ya da Kızılderili olduğumu, müzikallerde, ayağımda o bağcıklı siyah ayakkabılar, tapa tapa ayağımı yere vurarak dans ettiğimi hayal ederdim. İzlediğim çizgi filmlerde, filmlerde okuduğum kitaplarda mutlaka kendime de bir karakter yaratırdım. Öyle şişkin egolu biri olduğum düşünülmesin, benimki sadece sevdiğim yerlerde olma isteğiydi. Kahraman seçmekten çok yoldaş olma isteği. Onun gibi olmak ya da yazmak diyeyim istediğim kişi ise lise yıllarında çıktı karşıma. İlk Dostoyevski okuduğumda abartmıyorum nefes almakta güçlük çektim, hala da her okumamda aynı hissi yaşarım. Sonrasında çok etkilendiğim yazar oldu ama onun yeri ayrıdır hep. Şairlerden de Orhan Veli biriciğimdir, çok severim. Aaa pardon kahraman demişken, süper olanlarından  Batman kahramanımdır, bak o olmak istemişimdir şimdi ne yalan söyleyeyim. Gotham City' ye uzak bir tepeden bakmak, pelerinim rüzgarda savrulur ve ay gökyüzünde parlar, ufukta yarasa işareti görünür, şehir beni çağırır...
                                                   
Sana dün bir tepeden baktım aziz Gotham!

Yorumlar

  1. heidi nerde dedim :)) kaanın da teyzesi gibi batman aşkı bakidir balkona el lambasıyla çıkıp batman çağırması falan heheh

    YanıtlaSil
  2. Merhabalar bloğun hayırlı olsun öncelikle...
    Ne kadar geniş bir hayal dünyan varmış. Ahh çocukluğum diyor insan benzer şeyleri başkalarının da yaptığını görünce ve özlüyor ister istemez. Şimdilerde çilek toplama iksir işlerinin tek tuşla yapılabildiği sanal oyunlarla malasef çocuklarımızın hayal dünyaları kısıtlanıyor.
    Hayalleriniz hiç bitmesin...
    Sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  3. Adsız3/07/2017

    Neslihan in cikolata fabrikasini biliyordum. Eski yazismalarimizdan. Oradan buraya geldim bi kahveni icmeye. Cansin vallahi. Opuyorum seni. Cocuklugumdan cocukluguna simsiki bir sarilma yolluyorum sana.
    Mine

    YanıtlaSil
  4. Blogunuzu izlemeye aldım sizide bloguma beklerim :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

GİRESUN PASTASI

BEYAZ LAHANA DİBLESİ

ERSAL PASTACILIK DÜNYASI